Tekstje van Mama en Papa voor hun muisje (herdenking 2009)

Haneka

Jij maakte je terecht geen zorgen over later.
Toekomst leek voor jou voldoende weggelegd.
Talenten had je alvast voor tien.

Denker,................. Dromer,........................ Doener

Lezer,.................... Beginnend schrijver,... Grote babbelaar

Mensenkenner,.... Hartendief,................... Levensgenieter

Ieders vriend,...... Beste vriendin,............. Beste speelkameraad.

Ons prinsesje,.......Kleine kapoen, ..............Ons muisje

…………............, ............................., ..................……………

Jou ophemelen kost niet veel moeite
Maar jou terug naar hier halen kunnen we helaas niet.

Haneka we missen u.

.

Tekstje dat Jirka uitkoos voor de herdenking van Zus

Het is etenstijd
dus ik eet

maar binnensmonds
grijp jij mij
naar de keel.

Het eten stokt

want ik zie jou plots
weer
zitten
aan de tafel
in ons huis
waar we pas nog samen zaten.
we aten.

Aan de tafel
in ons huis
is voortaan
voor altijd
één stoel bezet.

briefje van nonkel Marc aan Haneka (herdenking 2009)

Haneka,

er ging sinds je afscheid al een jaar voorbij.
Geen prettig jaar, we noemen 2008 een echt pechjaar.
Maar toch zijn een aantal problemen van vroeger er nu geen meer,
omdat we weten dat er erger bestaat.


Dikwijls deden we iets met jou in gedachten:

-Op de Gentse Feesten zat er toch wel altijd een nummertje in dat Haneka leuk had gevonden.

-De piccolo die op 21 juli voor de koninklijke loge speelde, speelde eigenlijk voor ons prinsesje en slechts een beetje voor die anderen.

-Op elke omloop dachten we aan jou.

-Regelmatig stond de eenwieler op het kerkhof.

-Het soja-beertje in de auto is vervangen door de Haneka-muis
Overal zien we muizen en muisjes, je lievelingsdier.

-We hoorden “Ruldoph the red nosed reindeer” spelen op het kerkhof door een fluitist wiens lippen aan zijn fluit vroren van de kou en een gitariste met blauwe vingers.

-Achter in het gerepareerde kot zag Tante Tineke een muis.
Laat de muis maar wonen denk ik.

-En dat heel kleine vogeltje dat de laatste dagen in de bloembakken op de koer komt zitten, wie heeft dat naar hier gestuurd denk je.

Jij zal voor altijd een deel van ons leven zijn, even stilstaan en nadenken, daarna verder doen maar zonder je ooit te vergeten.

An, Wim, Marc Tineke



Herdenking Haneka 22-02-2009

22-2-2009 Herdenkingsbrief van Haneka via Medium Opa

Briefje van Haneka (boven) aan jullie allen daar beneden

Wat ben ik blij dat u allemaal gekomen bent,
maar helaas moet u recht staan en kan ik hier geen stoelen zetten,
maar nu ga ik u allemaal iets vertellen
dus gij moet eens goed luisteren en eventjes opletten !

Toen ik verleden jaar hier boven aankwam
maakte ik veel lawaai en ook maakte ik van mijn oren
en vroeg : wat kom ik hier al feitelijk doen
ik ben nog maar een paar jaar geleden geboren!

Ik wou persé bij jullie allemaal terug
want zag jullie tranen en al dat intens verdriet,
maar wat ik ook probeerde met mijn pleidooien
het hielp hier helaas allemaal niet.

Maar ik ben een Verleysen-Bockstaele en laat mij zo rap niet
doen
ik vroeg daar het hoogste gerechtshof aan,
en sprak , als het toch onveranderbaar is,
dan eis ik hier boven van u een mooi bestaan!

Men vroeg : Wat kon je daar beneden dan wel zo goed
met wat kon je daar de mensen bekoren ?
wel zei ik zeer kalm en gans bedaard,
maar riep dan toch : ik zal het u eens goed laten horen !

Ik kon moppen vertellen zoals de besten
was altijd vrolijk en sprong hoog op mijn trampolien
en zus Jirka vond dat ook erg schitterend
en maakte er een mooi filmpje van bovendien.

Ik kon al fietsen en ook goed motocrossen
en papa maakte in de tuin voor ons een mooi racebaan;
en binnenhuis kon ik fantaseren als de beste
en kwam in mijn dromen als een mooi prinsesje daar vandaan.

Ik kon al goed rekenen en krullenletters schrijven
want u gelooft het niet, ik ging graag naar school
en moest ik de kans hebben gekregen
speelde ik later als Anneke misschien gitaar of deuntjes op mijn viool

Dus zei ik : ge hebt mij daar een ferme toer gelapt
en luister goed, want nu het komt er op aan.
Ik eis van u hierboven
een enorm grote lange, lange crossbaan !

Ook mijn garde-robe moogt gij aanpassen
moet er een zijn voor een prinsesje, met zijde en met gouden draad
zodat mijn familie en vrienden als ze later hier aankomen
direct hun ogen verblinden en zullen zien waar hun Haneka staat.

Ik wil ook dan wel gouden vlindervleugels
zodat ik snel kan vliegen en alle bekenden beneden kan gade slaan
dan zie ik wat ze doen en wat ze laten
en zal dan zeker nooit en nooit uit hun gedachten gaan!

Zo is het dan ook gebeurd en alzo geschiedde
want zij hadden daar en ik ook geen andere keus.
Nu cross ik op die baan en vlieg ik als een vlinder in het rond
en 't is niet gelogen, 't is de waarheid, heus !

Dus gij die daar allemaal hier stillekens staat
zie naar boven en kijk hoe ik cross en vlieg
maar het liefst was ik nog bij jullie daar beneden
bij u allen en bij mijn Jirka, Papa en Mama lief

Kusje van Haneka

1 jaar later

Haneka,

1 Jaar is voorbij sinds jij deze wereld verliet.
Het lijkt gisteren en elke dag missen we je nog meer en meer.
Men zegt dat de tijd de wonden heelt maar elke keer dat we met een bepaalde gebeurtenis (verjaardag, kerst, nieuwjaar, pasen , sint en noem maar op) te maken krijgen wordt deze wonde verder opengerokken en telkens worden we met de neus op de feiten gedrukt.
Dit went niet, dit blijft pijn doen en wat vorig jaar gebeurde storte ons in een KO en alles beleefden we in een roes waarin we zelfs onzelf niet herkenden.
Nu een jaar later speelt die film zich terug af, weer blijken we het moeilijk te hebben om dit bewust mee te maken en de delen die we bewuster zijn doen veel meer pijn.
Ook zijn er veel zwarte gaten in de herinnering van wat gebeurde vorig jaar en langzaam komen deze terug, telkens weer wordt de wonde verder opengetrokken.
Zal dit ooit stoppen?

Waarom deze blog ?

Om alle gedachten die in ons opkomen op te schrijven. Sommigen schrijven een boek en misschien komt er uit deze blog ooit wel zoiets. We zien wel .. in nagedachtenis van Haneka.



Wie is Haneka ? Ik schrijf niet was want ze leeft voort in de gedachten van allen die nog steeds aan haar denken. Bekijk even de website http://www.haneka.be/ en je krijgt een idee. Altijd vrolijk en speels zoals een zesjarige moet zijn. Hopelijk schrijven enkele/vele mensen iets over haar. Hoe ze zich haar herinneren en de vele gedachten aan haar.