December 2010
Terug een maandje verder. De donkere maanden zijn begonnen en voor mezelf had ik daar vroeger geen probleem mee. De kerstperiode en het maken van verhaaltjes voor de kindjes over en met Rudolf, de hele tuin vol verlichte rendieren op de grond en in de lucht maakten het een mooie tijd. Maar nu lijkt deze periode toch altijd zwaar te worden en ik zie er tegenop.
Jirka zou graag de vliegende rendieren met slee terug in de tuin zien en dat zullen we dan maar organiseren maar ik heb gewoon geen inspiratie om er iets speciaal van te maken.
De periode van Allerheiligen was natuurlijk terug een moeilijke tijd, gevolgd door Sint-Maarten waar het gemis toch ook zo groot is. Maar het moeilijkste voor mij blijft mijn verjaardag. Wat een mooie dag zou moeten zijn en waar Jirka en Kristien ook hun uiterste best voor doen is binnenin zo een trieste dag. Binnenin mis ik haar toch zo op deze dagen, alsof dat onderbewuste steeds weer de bovenhand neemt en je niet kan of wil laten genieten van je verjaardag. In deze periode slaap ik terug bijna niet en zelfs dat CPAP machientje help niet op dergelijke dagen.
Over mijn compressortje gesproken, ik ben op herkansing moeten gaan slapen naar het slaaplabo na de mislukking in het bezemhok en deze keer waren de resultaten beter, nog niet ideaal maar de verdere gewenning zou ook nog verbetering moeten inhouden. De vooruitgang is voldoende zodat de ziekenkas de betaling van het toestel voor haar rekening neemt en nu zitten we op een schema van controle om de zes maanden.
Momenteel voel ik we vrij goed ik ben geestelijk vrij snel deze moeilijke dagen te boven gekomen en heb terug een vrij klare kijk op de dagen. Fysiek blijft een probleem maar terug gaan we proberen om met de hometrainer daar wat aan te doen, hopelijk blijf ik nu gespaard van andere lichamelijke problemen.
Vorige week heeft Jirka naar de kliniek een scheefgroeiende tand moeten laten vrijmaken zodat deze met behulp van een beugel of zoiets op zijn plaats kan worden gebracht. Terwijl ik dit tekstje maak ligt ze ziek in de zetel met keelpijn en straks gaan we nog naar de dokter. Hopelijk kan ze terug naar school want er zijn deze week juist veel toetsen.
De sint bracht voor Jirka een nieuwe motorfiets want de huidige werd echt te klein, ja, …. dat was ook zo voorzien en normaal was er een opvolger om het stuur van deze kleine motor over te nemen maar het leven heeft anders beslist en ook al zijn we blij met Jirka haar nieuw tuig blijft die keerzijde van de medaille als zware wolken boven ons hangen.
Groeten
Jan
Als je ’s nachts naar de sterren kijkt
Weet dat ik in één van hen zal leven.
In één van hen zal ik naar je lachen.
En zo zal het lijken alsof alle sterren lachen
Als je s’nachts naar de sterren kijkt.
