Oktober 2013
11/10
De zomer is alweer voorbij, het was een zomer met ups en down’s net
zoals het weer.
Een korte vakantie in de Ardennen maar zeker op die dagen ontbreekt onze
kleine muis. Voor de motororganisaties was het vaak te nat of te droog, het
waren steeds uitersten.
Jirka haar schoolresultaat was goed maar ze heeft hard moeten werken
voor haar talen en het resultaat was niet in verhouding.
Ook op aanraden van de leraars is Jirka van richting veranderd. Nu volgt
ze techniek wetenschappen bij de Dames van Maria in Aalst.
Wat meer techniek, veel meer computer, labo’s kortom alles wat ze graag
doet en ik denk dat ze dit wel veel liever doet.
Terwijl ik deze tekst zit te schrijven is Jirka met haar eerste rapport
thuis gekomen en met uitzondering van lichamelijke opvoeding zijn de resultaten
flink boven het klasgemiddelde.
Ze doet het graag, de resultaten zijn goed dus doe zo verder Jirka.
Kristien staat weer voor haar klasje en haar dagen zijn daarmee goed
gevuld zodat er geen tijd is om veel te piekeren.
Zelf was ik nog tot begin september in revalidatie na de operatie en had
ik gehoopt om terug in de school te kunnen beginnen maar op het laatste moment
had men daar andere plannen met de lessen en ging dit dus niet door.
Dus dan maar terug beginnen solliciteren en nu heb ik een part- time
gevonden als docent motor en bromfietstechnieken.
Twaalf uren om te beginnen maar met eventueel nog uitbreiding mogelijk
later. De opleiding was al begonnen in september.
De dagen worden ook duidelijk korte en die gehate 1 november, 11
november (sint Maarten) en de sombere en koude winter staat voor de deur.
Hopelijk zijn we genoeg opgeladen om deze periode terug zonder al te
veel problemen door te komen. Het blijft toch elk jaar weer een opdracht. Jirka
ontgroeit wel langzaam het Sint-Maarten gebeuren maar Haneka zal altijd verder leven
op die kinderleeftijd.
27/10/13
De herfstvakantie is begonnen, de plantjes op het graf zijn klaargemaakt
voor de winter nog enkele mooie tekstjes vinden/maken voor het grafje. Dit is
iets dat nooit zal wennen, ik denk niet dat dit ooit zal kunnen veranderen, die
onrust in je lichaam en in het bijzonder in je geest.
Maar ja we kunnen het verleden niet veranderen en ook deze periode zal
steeds weerkeren, we staan er voor, we moeten er door. Samen met mijn
gezinnetje zal dat wel lukken want we weten dat Haneka naar ons kijkt en ons
steunt.
Groetjes en tot volgende blog
Jan
