December 30-12-2009

De periode na de sint en de gebeurtenissen met de mama van Kristien zorgen terug voor de nodige spanningen maar wat zouden we willen, we slagen er mondjesmaat in om het leven terug op te nemen na het overlijden van ons muisje en dan komt er zoiets bij.
Het is dan ook niet verwonderlijk dat we wel al eens vrij gespannen rondlopen en moeten balanceren op een slappe koord om ons gezinsleven niet in al te grote problemen te brengen.
Dit is iets dat we beiden weten en voelen , we weten ook dat we elkaar zullen nodig hebben voor alles wat terug op ons afkomt.
Jazeker, wat ons in de onmiddellijke toekomst wacht is zeker niet rooskleurig.
Dus de kerst en Nieuwjaarperiode met al die beste wensen van goede gezondheid en geluk etc. zijn weer eens goedbedoelde maar ooo zo ….. woorden. Ergens zou je willen zeggen van waar hebben de mensen het toch over.
Voor ons is 2010 zeker een jaar waar Kristien moet afscheid nemen van haar moeder, Jirka van haar doopmeter- grootmoeder. Wat is dit ver van gelukkig zijn.

De toestand van Kristien haar mama is zacht uitgedrukt problematisch.
De ziekenhuisopname samen met een 12 tal bestralingen hebben geen verandering gebracht in haar toestand en hebben zeker geen verzachting van de pijn gebracht.
Iedere week zie ik haar vermageren en steeds meer verdwijnt het leven uit haar gelaat.
Na de bestraling is ze overgebracht naar een andere kliniek en in samenspraak met arts heeft ze besloten om niet meer aan chemo te beginnen. (Ik denk ook niet dat ze dat nog aankan)
Zaterdag 26 dan de eerste paniekdag. Vreselijke pijn en verdere verdoving zouden haar in coma kunnen doen belanden. Er is daarna beslist om haar over te brengen naar paliatieve en nu is ze daar op de wachtlijst geplaatst. De toestand is momenteel dat ze de pijnbestrijding uitvoeren op de wankelijke lijn tussen de pijn draagbaar maken en juist niet in coma toestand te belanden.

Dus beste mensen als we wat ongewoon reageren op jullie wensen probeer ons te begrijpen.

Van de andere zijde zou ik zeggen aan iedereen die de blog leest
Goede gezondheid en een prettig 2010.
Wij kennen momenteel de andere zijde van de medaille.
Maar tegen beter weten in enkele zinnetjes uit een liedje van “normaal”.
(achterhoeks dialect)
Achter wolken, schient de zon
Ik wol dat ik dat geleuven kon
Achter wolken, schient de zon
Ik wol dat ik dat geleuven kon

Optimisten die 't wisten, hebt mien dat verteld
Ik vrees dat zie zich vergisten, ik stond der van versteld

Achter wolken, schient de zon
Ik wol da'k die wolken verdrieven kon.

Groetjes
Jan